ആകാശ ജാലകം

 

 കേൾക്കാത്ത വിലാപങ്ങൾ

 0000000000000000000000000

എരിയുന്ന വയറുമായ്

പൊരിയുന്ന വെയിലിൽ

ഭിക്ഷ യാചിക്കുന്നു

ഭക്ഷണം തേടുവോർ

 

വെറുതെ വിളമ്പി

കളയുന്നു ഭക്ഷണം

തണുത്ത മുറികളിൽ

പഞ്ചനക്ഷത്രങ്ങൾ

 

ഒരു കൊച്ചു റൊട്ടിക്കായ്

കടിപിടികൂടുന്നു

തെരുവിെൻറ മക്കളും

ഇരവിലെ നായ്ക്കളും

 

എവിടെയോ മറയുന്നു

സത്യവും ധർമ്മവും

വീമ്പുപറയുന്നു

സ്ഥാനവും മാനവും

 

ഒരു വറ്റു ചോറിലും

ഒരു കുമ്പിൾ നീരിലും

സ്നേഹം നിറക്ക നാം

കരുണ കാണിക്ക നാം

 

പട്ടിണിയില്ലാത്ത ലോകവും

ചൂഷണമില്ലാത്ത കാലവും

സ്വപ്നങ്ങളാകിലും

ശ്രമിക്കണമക്ഷീണം